ببر مازندران یا ببر ایرانی ، گربه سان اساطیری ایران زمین و کشورهای آسیای مرکزی و غربی بوده است که حدود نیم قرن پیش منقرض شده است . در شمال کشور به ببر مازندران ، شیر سرخ می گفتند و این ببر به ببر ایران نیز شهره بوده است . ببر مازندران پس از ببر سیبری و ببر بنگال ، بزرگترین ببر جهان است . البته بسیاری معتقدند ببر بنگال از ببر مازندران کوچکتر است . چون تحقیقات مناسبی در مورد ببر مازندران صورت نگرفته است ، شاید بتوان با توجه به مطالعات سال 2009 میلادی ( 1388 شمسی ) که توالی تقریبا یکسان بین ببر آمور و خزر را اثبات کرد و نشان داد که ببرهای سیبری و مازندران یکی بوده اند و قرابت بسیاری با هم داشته اند ، این نظریه را که ببر مازندران دومین ببر بزرگ جهان است ، اثبات کرد.

در نمایش های معروف روم باستان ، از ببر هیرکانی ( به منطقه ی ساحل جنوبی دریای خزر هیرکانی می گویند ) برای جنگ با پهلوانان استفاده می شد.         

تا حدود قرن هفدهم ، آشنایی بیشتر دنیای غرب با همین ببر خزری بوده است و چندان اطلاعاتی درباره ی ببرهای هندوستان نداشته اند و شاید به همین علت است که شکسپیر در داستان مکبث از ببر مازندران سخن می گوید .

طول بدن ببر مازندران 2 تا 3 متر بوده است و حتی تا 4 متر نیز گزارش شده است . قد ببر مازندران تا شانه یک متر بوده است . وزن نرهای بالغ حدود 250 کیلوگرم و وزن ببرهای ماده در حدود 200 کیلوگرم بوده است . می توان حدس زد که ببر مازندران گربه سانی قلمروگرا بوده است و قلمرو ماده ها در قلمرو ببر نر قرار داشته است .
A.Satunin درباره ی رنگ ببر مازندران می گوید : بعضی از نوارهای روی پوست ببرهای منطقه ی ماورای قفقاز و لنکران ( جنوب شرقی آذربایجان - طوالش ) قهوه ای کمرنگ هستند ولی از نمونه ای که در گرگان بدست آمده ، نوارها مانند ببر هندی سیاهند . و در نمونه ای دیگر که از ایران به دست آمده است مشاهده می شود که در بالای سر و پشت بدن نوارها سیاهند ولی در پهلو قهوه ای کمرنگ است . اندازه ی دو پوست بدست آمده از لنکران ( طوالش و آذربایجان ) که توسط خود او مورد مطالعه قرار گرفته شد ، به ترتیب 290 و 259 سانتی متر بوده است که احتمالا هر دو ماده بوده اند . و اندازه ی پوست ببر دیگری که رنگ قرمز و قهوه ای داشته است و از کوه های البرز به دست آمده ، 250 سانتی متر گزارش شده بود که پس از درست کردن پوست و قرار دادن آن بر روی بدن مصنوعی ، اندازه ی واقعی آن که 325 سانتی متر بود ، مشخص شد . رنگ پوست یک نمونه ببر که از شمال البرز در موزه ی تاریخ طبیعی انگلستان وجود دارد به شرح زیر است : رنگ زمینه ی پشت بدن و پهلوها زرد متمایل به طلایی با نوارهای عرضی زرد رنگ یا قهوه ای روشن است . رنگ زمینه و نوارها در پهلوی بدن کم رنگ تر از وسط و پشت بدن است . زیر شکم سفید و با نوارهای زرد رنگ همراه است . زمینه ی صورت هم زرد و در پیشانی دارای نوارهای قهوه ای است و اطراف چشم و روی گونه دارای لکه های سفید است .    

  علت انقراض ببر مازندران در ایران ، شکار ببر و شکار طعمه های او ، نابودی جنگل ها و تالاب ها و استفاده از طعمه های مسموم بود . حمله های گاه و بی گاه ببر مازندران به دام های مردم به دلیل کمبود طعمه ، نفرت و بغض بی خردانه ی دامداران و اهالی محلی را برانگیخت تا این گربه ی زیبا را توسط گلوله و طعمه های مسموم از پا دربیاورند . انقراض نسل ببر مازندران همزمان با تخریب تالاب های محل زیست این گربه سان صورت گرفته است . البته باز هم باید گفت که اصلی ترین عامل انقراض جانوران ، نبود فرهنگ ، دین و قانون در منطقه ای است که آنها زندگی می کنند آخرین نشانه های ببر مازندران در ایران :

در تاریخ سرگذشت مسعودی ، واقه ی فاجعه بار شکار 35 ببر در شبه جزیره ی میانکاله توسط ضل السلطان آمده است که شاید کل جمعیت ببر در استان مازندران در آن زمان ، بیش از چیزی حدود 4 یا 5 برابر این رقم نبوده است و لذا همین شکار ضربه ی سهم ناکی در کاهش تعداد ببر بوده است . حضور جمعیت زیادی از ببرهای خزر در میانکاله ، یک پدیده ی جالب به حساب می آمده است که علت آن وجود تالاب هایی است که برای ببر اهمیت ویژه ای دارند . حتی در هندوستان و در سال های پیشین نیز در یک ناحیه به این مساحت ، وجود این همه ببر غیر ممکن بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: